پارچه بافی و بافنگی به روش های سنتی

بافت سنتی

هنر نساجی و بافندگی یکی از قدیمی ترین هنرهای تمدن بشری است. در بافندگی سنتی، حتی استفاده از ابزار برای بافتن نخ. اما این ابزارها از تکنولوژی مدرن استفاده نمی کنند. توسط نیروی انسانی هدایت می شود موتور الکتریکی نیست بافندگی سنتی یکی از مهمترین صنایع دستی کورات جنوبی است. به عنوان تنها صنایع دستی استان که نامزد دریافت مهر اصیل از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور می شود.

رشته بافندگی (بافندگی) که در زبان محلی (توتو بافی یا تن بافی) شناخته می شود، یکی از قدیمی ترین صنایع دستی کورات جنوبی است. طبق اسناد تاریخی رواج پارچه‌های دست‌بافت و نخی و ابریشمی تولید شده در استان قهستان باستانی در قرن اول اسلامی بسیار مورد بحث قرار گرفته است. بافت سنتی حوله در کورات تای امروزه مانند گذشته با استفاده از دستگاه سنتی دو یا چهار ردیفه و ابزار کار ساده انجام می شود. با کمک این دستگاه ایجاد دهانه، بافت (با تنوع رنگ نامحدود) و شکاف منظم دست و پا. باعث تولید انواع پارچه می شود بر اساس نوع ماده خام

نوع طراحی

در میان اشکال مختلف برای بافتن حوله استفاده می شود می توان به: کولو، جنتی، چاپار بافت، جناقی و ساده اشاره کرد. محصولات بافندگی شامل حوله برای پاک کردن دست و صورت و انواع حمام می باشد. سفره نان، صافی، دستمال، چادر شب، روسری، نیزه و ....

فرآیند بافت پارچه های بومی

اولین مرحله در بافتن، ماشین بافی است، در گذشته نخ مورد نیاز برای بافتن از نخ ریسی به دست می آمد. اما حالا نخ های آماده را از بازار تهیه می کنند و شما یا شما را با دستگاه های فوق می بافند. مرحله اول با شما یا بافندگی شما به پایان می رسد. این نوع پارچه مانند هر پارچه دیگری است. متشکل از تار و پود در این مرحله پارچه را آماده کنید. که به صورت طولی به ماشین بافندگی متصل می شود

مرحله بعدی آماده سازی پود است. برای انجام این رول های پنبه ای که از بازار تهیه می کنند با مخلوط کن به شلنگ یا شلنگی متصل می شوند و دور آن می پیچند تا حوله های رنگارنگ درست کنند. این کویل ها را رنگ کرده و دور لوله یا لوله بپیچید. به محصولات دستباف مانند جاجیم، ترمه، طلا، شال و انواع پارچه های نخی، پشمی و نرم، منسوجات سنتی می گویند. به چیزهایی که با دست یا با ابزار ساده بافته می شود «دستباف» می گویند.

انواع پارچه های دستبافت

امروزه صنایع دستی در رنگ‌ها و طرح‌های مختلف موجود است. که به طرق مختلف استفاده می شود این صنایع دستی را می توان به صورت لباس، زیرانداز، سایر وسایل و گاهی به صورت تزیینات مشاهده کرد. هر یک از آنها علاوه بر مهارت و دقت به کار رفته در فن بافندگی، از ویژگی های هنری خاصی نیز برخوردار بودند. به طور کلی دو نوع دست بافی وجود دارد: ماشین بافی و بافت.

دستگاه بافندگی

محصولاتی هستند که با استفاده از ماشین‌های بافندگی دو طرفه، چهار طرفه، گرامر، ژاکارد و مشابه تولید می‌شوند. مانند پارچه های ساده و طرح دار، طلا، ترمه، مخمل، جاجیم و ....

بافت سنتی

انسان های اولیه برای محافظت از خود در برابر سرما نیاز به پوشاندن خود را احساس می کردند.او در ابتدا لباس های زمستانی را از پوست شکار می ساخت. اما بعداً الیاف گیاهی و حیوانی را می‌توان بافت و به استخوان دوخت. پس از آن توانست الیاف و الیاف گیاهی و حیوانی را با استفاده از ابزار و ابزار جدید بچرخاند و به طور یکنواخت هم به صورت افقی و هم عمودی به هم ببافد. بنابراین اولین بافندگی است. پارچه تاثیر زیادی در زندگی انسان و روابط اجتماعی دارد. علاوه بر جلد جنبه های فرهنگی نیز اضافه شده است. تا جایی که عاملی در تعیین شغل و طبقه اجتماعی مردم تلقی می شود.