نساجی چیست؟

نساجی به معنای ریسندگی یا بافندگی است. هنر بافندگی است دو نخ مجزا در پارچه به صورت طولی کشیده می شوند. و پارچه از این طرف به طرف دیگر از عرض عبور می کند.
دانش نساجی در مورد الیاف و نخ های مورد استفاده در صنعت نساجی، پارچه های بافته شده، پارچه های غیر بافته، لباس، سایر کاربردهای نساجی صنعتی، روش های تولید و کنترل کیفیت مرتبط تحقیق می کند.
صنعت نساجی در تولید الیاف نساجی مصنوعی ساخت نخ از الیاف طبیعی یا الیاف مصنوعی یا ترکیبی از الیاف مصنوعی تولید پارچه های بافته شده از نخ تولید پارچه های نبافته از الیاف یا نخ، رنگرزی، چاپ و تکمیل پارچه. از محصولات نساجی تولید نساجی سایر الزامات خاص صنعت، فعالیت های جمعی معروف به "گروه ها" در حال انجام است.

زمینه نساجی سنتی در ایران

منسوجات سنتی با استفاده از ماشین‌های بافندگی معمولی تولید می‌شوند: منسوجات دو کلمه‌ای، چهار کلمه‌ای، هشت کلمه‌ای تا دستی، طلا، مخمل، ترمه، ملک، جاجیم و ... منسوجات سنتی ایرانی هستند. ابزارهای 6000 سال پیش در ایران گواه خوبی بر این است که مردم آن زمان فن ریسندگی و تبدیل پشم به نخ را می دانستند بین 2500 تا 2700 قبل از میلاد. بافندگی غنی تر و ظریف تر است. در دوره اخیمینیان از پارچه طلایی استفاده شد که از آبی بسیار مورد توجه قرار گرفت. بنابراین از این رنگ در تولید پارچه استفاده می شود.
غیر معمول ترین محصول بافندگی دوره صفویه مخمل بود. که هنوز کسی نتوانسته محصول زیبایی تولید کند امروزه مراکز عمده تولید پارچه های دستباف ایران استان های یزد، خراسان، مازندران، گیلان، گلستان و خوزستان می باشد و پارچه های نفیسی مانند زری و مخمل تنها در هنرستان هنرهای زیبای تهران، کاشان و کاشان تولید می شود.

صنعت نساجی

صنعت نساجی نیز شامل تمامی مراحل تولید الیاف است. تبدیل الیاف به نخ تبدیل نخ به پارچه همچنین شامل فرآیندهای کمکی است که روی پارچه انجام می شود، مانند رنگرزی و چاپ. اگرچه در ابتدا صنعت نساجی به تولید نخ محدود می شد. اما به مرور زمان صنعت نساجی شامل انواع پوشاک و منسوجات شده است.
صنعت نساجی یکی از قدیمی ترین صنایع بشر است. زیرا نیاز به لباس و پوشاک بعد از نیاز به غذا و مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان است. آثاری از بافندگی و منسوجات مربوط به دوران پارینه سنگی یافت شد.

موارد زیر را نیز جستجو کنید:

• پارچه بافی تخت
• پارچه های شعربافی
• پیشینه پارچه بافی
• پارچه بافی گلدار رشت
• طرح توجیهی نساجی و پارچه بافی
• پارچه بافی یزد
• پارچه بافی مقاله
• صنعت پارچه بافی در ایران
• پارچه بافی صفوی
• پارچه بافی قم

نرم کننده

شوینده یا شوینده پارچه ای ، شوینده ای است که معمولاً در طول چرخه شستشو در ماشین لباسشویی برای شستن لباس ها استفاده می شـود تا از سختی لباس های خشک شده در هوا پس از شـسـتـشـو بکــاهد. بر خلاف مواد شوینده ، نرم کننده پارچـه می تواند یک کمک تمیز کننده عالی باشد.

 

فرایند تولید پارچه نرم:

نرم کننده پارچه حاوی نمک آمونیوم کوالترن پلی آلکیل کلاسیک است. و به ویژه ، نرم کننده های پارچه آمونیوم چهارم متصل به استرهای حاوی یک یا چند سیم آلکیل اشباع شده. این سورفاکتانت ها به دلیل ساختار کم و حلالیت خواص امولسیون ضعیفی دارند. بنابراین ، سوخت گیری بسیار دشوار است. مخصوصاً روغن سیلیکون به دلیل تجمع ذرات منجر به ناپایداری محصول در مخلوط نرم کننده پارچه می شود.

نرم کننده های پارچه یکی از رایج ترین مواد شیمیایی نساجی هستند. بیشتر مرطوب کننده ها از مولکول هایی تشکیل شده اند که دارای دو جزء آبگریز و آبگریز هستند.

نرم کننده های پارچه را می توان بر اساس نوع و ساختار یونی آنها به (کاتیونی ، منفی یا غیر یونی) طبقه بندی کرد. این کلاس ها ویژگی های متفاوتی دارند و هر کدام مزایای خاص خود را در مواردی دارند. بیشتر مرطوب کننده ها حلالیت کمی در آب دارند. و معمولاً بصورت روغن در امولسیون آب با 20 تا 30 درصد جامدات تهیه می شود.

 

احساس دست در منسوجات چیست؟

احساس پارچه یا لباس هنگام لمس "دست" آن نامیده می شود. به این می گویند احساس دست. احساس دست ها مهم است و اصلاح با دست یکی از رایج ترین اهداف در اتمام پارچه است.

درمانی که به پارچه انعطاف پذیری بیشتری می بخشد. نتایج نرم و نرم تری را ارائه می دهد.

صافی با افزایش انعطاف پذیری الیاف و کاهش اصطکاک بین الیاف به دست می آید.

ماده ای که می تواند الیاف نساجی را انعطاف پذیر و صاف کند. از سطح الیاف می توان به عنوان نرم کننده پارچه استفاده کرد.

تولید نساجی

تاریخچه و پیشینه تولید نساجی

این مقاله شامل بخشهای زیر است: 1) زمینه 2) ماشینهای بافندگی و روشهای بافت 3) ایران 4) مصر 5) سوریه 6) این یک اتفاق معمول است. کتان *، کنف *، پنبه *، ابریشم *از جمله الیافی بودند که برای بافت پارچه استفاده می شدند. آشوری ها در قرن هفتم قبل از میلاد ابریشم در شمال بین النهرین تولید کردند. هخامنشیان همچنین ابریشم را به یونان صادر کردند و طرز تهیه آن را از آشوری ها آموختند. کشف تکه های ابریشم بافته شده با منشا چینی و ابریشم از پیله کرم های ابریشم از قرن پنجم قبل از میلاد در مقبره های یونان و شبه جزیره کریمه مزید این امر است. در 411 پیش از میلاد ، آریستوفان از لباس بسیار نازک و شفافی به نام لباس مادی نام برد.